Ir al contenido principal

Infancia

 Infancia 

No idealices la infancia.


Allí llorabas.

Allí sufrías.

Allí te sentías menos, 

por no tener lo que otras tenían.


Renegabas de tu condición.


Hubieras salido si se te hubiera permitido.

Rompiendo raíces y negándolos.

Se reían e insultaban.

Estuviste menospreciada.


Brava te enfrentaste como pudiste.


Eras aquella que no encajaba.


No lo llorabas.

Rabiabas.

Te aislabas.

Intentabas vestirte de ese traje que no ajustaba.


Aprendiste el disimulo callada.

Comentarios

Entradas populares de este blog

Avui/Hoy

 Avui som divendres / Hoy es viernes Divendres. (Viernes.) Tot el d’ahir i d’abans ja no és. (Todo lo de ayer y antes ya no es.) Res tornarà. (Nada volverá.) Quan diem demà, no ho sabem. (Cuando decimos mañana, no lo sabemos.) Ho veurem passar. (Lo veremos pasar.) Pot ser hi serem. (Puede ser seremos.) Pot ser. (Puede ser.) Ara és. (Ahora es.) Només ara. (Sólo ahora.) D’això fa un somni. (De eso hace un sueño.) Un fet no fet. (Un hecho no hecho.) Imaginat. (Imaginado.) Imaginar te un pes alleugerit quan ha passat. (Imaginar tiene un peso aligerado cuando ha pasado.) Dilluns serà maig. (Lunes será mayo.)

Habitar

Habito mis silencios. Me habito en mí. Soy única. Cada ser se habita en sí. La existencia es resistir la tendencia y seguir. El cuerpo. La mente. El ser de si.